Pomnikowy eratyk z Drezdenka (pow. strzelecko – drezdenecki, lubuskie).

Głazy narzutowe (inaczej eratyki, narzutniaki) to duże odłamki skalne wyrwane z podłoża i przetransportowane w plejstocenie na odległość wielu kilometrów przez lądolód skandynawski. Podczas wycofywania i topnienia lodowca były deponowane wraz z drobniejszym materiałem skalnym, żwirem, piaskiem i gliną. Eratyki były wykorzystywane przez człowieka już przed pięcioma tysiącami lat – budowano z nich m.in. megalityczne grobowce, kamienne kręgi. Najstarsze kościoły północnej i środkowej Polski murowano z wykorzystaniem obrabianych głazów narzutowych. Dość często eratyki wykorzystywane były i są nadal jako pomniki lub cokoły, na których eksponuje się pamiątkowe tablice lub inskrypcje. Taką też rolę przypisano ogromnemu głazowi w Drezdenku – mieście położonym na północno – wschodnim krańcu województwa lubuskiego – został on wydobyty w drugiej dekadzie XX w. podczas budowy drogi do Krzyża i z właściwą inskrypcją ustawiono go na początku owej drogi.

głaz w 1929 r.

zdjęcie pochodzi ze strony Niemieckiego Centrum Dokumentacji Historii Sztuki

Po drugiej wojnie światowej gdy region znalazł się w granicach Rzeczpospolitej, niemiecki napisy częściowo zatarto a w ich miejsce zamontowano tablicę upamiętniającą 1000-lecie Państwa Polskiego oraz 20-lecie Polski Ludowej. Z tych względów nazywany był/jest Kamieniem Tysiąclecia.

głaz po drugiej wojnie światowej

W 2023 r. na głazie nie było już tablicy, a eratyk jest jedynie pomnikiem przyrody dokumentującym dotarcie na ten obszar lodowca skandynawskiego.

pomnikowy eratyk z Drezdenka

Opisywany narzutniak stoi w północnej części miasta, na skrzyżowaniu ulic Niepodległości i 29 Stycznia (Wschodniej), niedaleko mostu nad Notecią, naprzeciw firmy Victaulic Polska Sp. z o.o.

GPS N 52°50′54.5″ , E 15°50′08.7″

pomnikowy głaz na skrzyżowaniu ulic Niepodległości i 29 stycznia w Drezdenkupomnikowy narzutniak z Drezdenka

pomnikowy głaz narzutowy na skrzyżowaniu ulic Niepodległości i 29 stycznia w DrezdenkuDrezdenko - pomnikowy eratyk

Status pomnika przyrody uzyskał już w 1966 r. na mocy Decyzji nr 86/66 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 24 marca 1966 r. w sprawie uznania za pomniki przyrody tworów przyrody ożywionej i nieożywionej. Obecnie obowiązującym aktem prawnym jest Rozporządzenie Nr 46 Wojewody Lubuskiego z dnia 19 maja 2006 r. w sprawie ustanowienia pomników przyrody.

pomnikowy eratyk na skrzyżowaniu ulic Niepodległości i 29 stycznia w Drezdenku

Drezdenko - pomnikowy głaz

Pomnikowy narzutniak z Drezdenka mierzy w obwodzie 7,5 metra, wysokość głazu 4,0 metra, materiałem budującym jest różowo – szary granit, średnioziarnisty.

Drezdenko - pomnikowy głaz narzutowyDrezdenko - pomnikowy narzutniak

W odległości ok. 17 km od głazu z Drezdenka znajduje się inny pomnikowy eratyk o podobnych rozmiarach i zbliżonej historii. Obiekt zlokalizowany jest na skraju wsi Gardzko, w gminie Strzelce Krajeńskie i zostanie dokładnie opisany w kolejnym artykule.

Wodospad przy Młynie w Iwli (gm. Dukla, podkarpackie).

Zgodnie z Ustawą z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody wodospady, obok źródeł, wywierzysk, skał, głazów narzutowych, jarów i jaskiń mogą być powoływane do ochrony w formie pomnika przyrody nieożywionej. Najwyższe i najbardziej spektakularne polskie wodospady zwykle znajdują się w granicach parków narodowych (wodospady tatrzańskie, wodospad Kamieńczyka, Szklarki), bądź rezerwatów przyrody (wodospad Wilczki). Siłą rzeczy te pomnikowe nie będą już takie zjawiskowe, niemniej nadal interesujące i atrakcyjne pod względem przyrodniczym i turystycznym.

Najbardziej znanym wodospadem Beskidu Niskiego jest Wodospad przy Młynie, zlokalizowany na potoku Iwielka, na peryferiach wsi Iwla (gmina Dukla, pow. krośnieński, podkarpackie).

GPS N 49°32’44.3″ , E 21°37’04.7″

Wodospad przy Młynie w Iwli

200 m powyżej progu wodospadu znajduje się ujście Potoku Czernickiego do Iwielki, połączone wody spływają niewielkimi kaskadami po odsłoniętych skałach.

potok Iwielka powyżej wodospadu

Próg wodospadu mierzy 6 metrów szerokości, woda spada z wysokości 4,5 m do U – kształtnego zagłębienia o wymiarach 15 na 20 metrów.

próg wodospadu w Iwli

wodospad w Iwli widziany z lewego brzeguwody Iwielki spadające do kotła eworsyjnegowodospad w Iwliwodospad w Iwli o wysokości ponad 4 metrówIwla - Wodospad przy MłynieWodospad przy Młynie we wsi Iwlakocioł eworsyjny poniżej Wodospadu przy Młynie

Dalej potok przepływa przez zwężony przesmyk skalny niewielką kaskadą o łącznej wysokości ok. 1,5 m i wpada do oczka wodnego, także otoczonego stromymi brzegami.

dolina Iwielki poniżej wodospadu

Strome zbocza skalne przy wodospadzie zbudowane są z poziomych, bardzo wyraźnych warstw osadowych fliszu jednostki śląskiej. W górnej części to bezwapniste łupki menilitowe, brunatne lub czekoladowe, z wysiękami substancji ropopochodnych (bitumitów), po zwietrzeniu rozpadające się na liściaste płytki. W dolnej części odsłonięcia występuje poziom rogowców tworzących kilkunastocentymetrowe wkładki wśród liściastych łupków. Rogowce są pasiaste i towarzyszą im niekiedy margle krzemieniste.

zbocze zbudowane z warstw menilitowych przy wodospadzie w Iwli

skały fliszowe przy Wodospadzie przy Młynie

Wodospad w Iwli posiada status pomnika przyrody nieożywionej na mocy Rozporządzenia Wojewody Podkarpackiego z dnia 15 lutego 2002 r. Ochroną objęto odcinek rzeki Iwielka od km 16+640 do km 16+560 o  powierzchni 0,052 ha, stanowiące część działki ewidencyjnej o numerze 802 wsi Iwla. Tablice z opisem tego geostanowiska znajdują się na lewym (północnym) brzegu potoku.

tablica przy wodospadzie w Iwlitablica ścieżki rowerowej przy wodospadzie w Iwli

Nazwa pomnika przyrody nawiązuje do zrujnowanego młyna, którego fundamenty można odnaleźć na prawym brzegu, ok. 30 m poniżej progu wodospadu.

ruiny młyna poniżej wodospadu w Iwli

Niemniej interesujący jest fragment Iwielki poniżej chronionej części, woda spływa tu po odsłoniętych skałach, na przemian po przewężeniach i oczkach wodnych.

potok Iwielka poniżej wodospaduwody potoku Iwielka płynące po warstwach menilitowychodsłonięte skały fliszowe poniżej wodospadu

W powiecie krośnieńskim znajduje się jeszcze jeden pomnikowy wodospad opisany w artykule „Wodospad Trzy Wody w Kamborni„.